Laat de Spelen beginnen (6): Githa Michiels
We beëindigen onze reeks interviews met Belgische rensters op de Olympische Spelen van Rio met Githa Michiels, de eerste vrouw ooit die België zal vertegenwoordigen op de mountainbike. De 33-jarige Geelse komt pas in het slotweekend in actie. Daar is de renster van het Versluys Team niet rouwig om, want zo kan ze lichamelijk volledig herstellen van enkele recente valpartijen.
“Ik mag zeggen dat ik de jongste tijd niet gespaard ben gebleven van pech en lichamelijk leed”, zegt de zesvoudige Belgische kampioene die afgelopen weekend nog achtste werd in een internationale wedstrijd op het olympisch parcours van Londen 2012. “In het EK stond ik al meteen na de start een tijd aan de kant met kettingproblemen. In het WK kwam ik ten val, waarna ik rugproblemen kreeg die me ook in de volgende wedstrijden hinderden. In aanloop naar het BK kwam dan de ergste val, waarbij ik mijn pols serieus bezeerde. Ik heb de nationale titelstrijd wel kunnen afwerken, maar ik heb er nog altijd wat last van. Gelukkig staat de mountainbikewedstrijd in Rio pas op zaterdag 20 augustus gepland, zodat er voldoende tijd rest om alles volledig te laten herstellen. Normaal gezien zou ik op volle sterkte moeten kunnen strijden.”
Conditioneel lijkt er geen probleem te zijn. Je reed eind juni bijvoorbeeld heel sterk in het BK op de weg in Les Lacs de l’Eau d’Heure, op een heel lastig parcours.
Githa Michiels: “Inderdaad, conditioneel ben ik al een hele tijd echt goed. Het feit dat ik in dat BK lang voorop reed, was daar enkel een bevestiging van. Het komt er na de voorbije weken op aan om pijnvrij te kunnen fietsen en van pech gespaard te blijven. Als dat het geval is, kan ik mooie dingen laten zien.”
In Rio staan slechts dertig rensters aan de start, wat toch een groot verschil is met bijvoorbeeld een manche in de Wereldbeker?
“In principe is dat verschil niet zo groot, zeker wat mijn startpositie betreft. De beste zijn er, dus ook bijna alle rensters die in andere wedstrijden voor mij staan. Wat het in Rio iets makkelijker zal maken, is het feit dat het een compacter groepje zal zijn. En dat is meegenomen, want het is een parcours waar het niet makkelijk is om iemand voorbij te steken.”
Ik las ergens dat je in de top acht moet finishen om je profstatuut te behouden. Hoe realistisch is dat?
“Het is sowieso een moeilijke opdracht. Ik weet dat ik veel kan als ik fit ben, maar dan nog zal alles moeten meezitten om dat doel te bereiken.”
Wat als het niet lukt?
“Als ik mijn profstatuut zou verliezen, zal het sowieso wat zoeken zijn wat er nog mogelijk is. In mijn hoofd wil ik zeker nog vier jaar doorgaan in de mountainbike en proberen om er in 2020 in Tokyo opnieuw bij te zijn. Qua leeftijd is dat geen probleem. Gunn-Rita Dahle en Sabine Spitz zijn er respectievelijk 43 en 44 en komen in Rio nog altijd in actie. Ik geloof er dan ook in dat een tweede deelname aan de Spelen mogelijk is. Vraag is natuurlijk of het zonder profstatuut haalbaar is, ook financieel. Mountainbike is nu eenmaal niet meteen de meest bekende wielerdiscipline in België.”
“Hoe dan ook wil ik ook de komende jaren nog actief blijven in de wielersport. Blijkt het moeilijk te worden om in de mountainbike op deze manier verder te doen, dan wil ik ook gerust andere disciplines wat verder uitdiepen als daar wel een toekomst ligt. En of dat dan veldrijden is of zelfs de weg, dat maakt mij op zich niet veel uit. Maar eerst de Spelen. Als ik in Rio goed rijd, kan dat misschien helpen om de aandacht voor de mountainbike wat aan te zwengelen.”
Filip De Greef
