Sanne Cant moet hevig strijden voor achtste Belgische titel
Sanne Cant heeft voor de achtste opeenvolgende keer de nationale titel bij de elite veroverd. In Oostende rekende ze in de slotfase af met de indrukwekkend sterke Laura Verdonschot, Ellen Van Loy veroverde brons. Verdonschot pakte ook de titel bij de beloften/junioren, voor Eva Maria Palm en Shana Maes. Tess Van Loy verlengde haar nationale titel bij de nieuwelingen, Kiona Crabbé en Julie Brouwers mochten mee op het podium.
Cant heeft haar jaarlijkse wedstrijd in gewone merkentrui weer achter de rug, maar zelden moest ze zo’n hevige strijd leveren om de nationale driekleur in de plaats te krijgen. Vooral de jonge Verdonschot toonde zich heel taai. Net als Van Loy en Alicia Franck ging de Limburgse in de eerste ronde mee met Cant, vervolgens was ze de enige die het ook langer volhield.
In de vierde van zes ronden leek de wedstrijd in een definitieve plooi te vallen toen Verdonschot een schuiver maakte en een handvol seconden moest prijsgeven. Ze gaf zich echter niet gewonnen en slaagde erin om meter na meter weer dichterbij te komen en zelfs opnieuw aan te sluiten bij Cant. Het was uiteindelijk pas in de allerlaatste technische stroken dat Cant toch weer de titel veiligstelde.
“Dit was zeker één van de meest lastige kampioenschappen in mijn carrière”, gaf Cant toe. “Ik weet dat Laura ook heel sterk rijdt in het zand en technisch tot de beteren behoort. Ik verwachtte dus wel dat ze lang zou meegaan, maar helemaal tot het einde, daar had ik niet echt rekening mee gehouden. Ik had echter wel het gevoel dat ik alles vrij goed onder controle had. Op de momenten dat Laura de leiding nam, voelde ik dat ik nog iets sneller kon, maar de angst om over mijn toeren te gaan op dit toch wel lastige parcours deed me beslissen om het iets meer tactisch aan te pakken. Dat was ook zo na haar val. Ik hield toen gewoon mijn tempo aan en wist dat ze krachten zou moeten aanspreken om de kloof te dichten. In de slotfase maakte ik het verschil in de technische stroken. Mijn keuze voor rhino’s was daarin belangrijk.”
Dat laatste was ook een opmerking van Verdonschot. “Ik had voor gewone grifo’s gekozen en dat was misschien niet ideaal. Ze speelden een belangrijke rol bij mijn val en ik moest vervolgens toch hier en daar wat voorzichtigheid inbouwen. Dat ik na die val nog kon terugkeren, bewijst dat ik heel goed was. Ik kreeg ook het gevoel dat Sanne niet helemaal zeker was van haar zaak, maar in de slotronde bleek ze toch iets sterker. Uiteraard was ik in eerste instantie licht ontgoocheld. Ik strandde op amper enkele fietslengten, maar anderzijds mag ik heel blij zijn dat ik op dit niveau presteer. Een goede zomer waarin ik hard heb gewerkt en andere voedingsgewoonten heb ontwikkeld, heeft me veel bijgebracht. Ook mentaal sta ik ondertussen veel sterker. Hopelijk kan ik dat eind deze maand bevestigen in het WK. Ik besef dat ik tot de favorieten zal behoren en start ook met ambities, maar dat is nog geen garantie. In het EK was ik ook een favoriete, maar moest ik het doen met een zevende plaats.”
Foto's MVH
Top 10: 1. Sanne Cant 40:59; 2. Laura Verdonschot (eerste belofte) 0:04; 3. Ellen Van Loy 1:24; 4. Jolien Verschueren 1:35; 5. Loes Sels 2:14; 6. Alicia Franck; 7. Joyce Vanderbeken 2:48; 8. Karen Verhestraeten 2:55; 9. Eva Maria Palm (tweede belofte) 4:15; 10. Julie Van de Velde.
