Jolien D'hoore vierde keer in zes jaar Belgisch kampioene

Voor de vierde keer in zes jaar is Jolien D’hoore (Wiggle High5) de Belgische kampioene op de weg bij de dames elite. In de sprint versloeg ze Lotte Kopecky (Lotto Soudal Ladies), voor de vierde opeenvolgende keer tweede en daarmee kampioene bij de beloften, en Kelly Druyts (Sport Vlaanderen-Guill d’Or). Bij de beloften mochten Nathalie Bex en Saartje Vandenbroucke mee op het podium.

Het was even wachten op vrijgave van het parcours, maar met een tiental minuten vertraging en na een val tijdens de aanloop naar de officiële start konden de 106 dames in Antwerpen dan toch aan hun 102 kilometer lange BK beginnen. De kasseistroken aan het einde van de eerste ronde zorgden al meteen voor grote averij met een peloton dat in vier stukken brak. Vooraan waren het met Jolien D’hoore, Ann-Sophie Duyck, Lotte Kopecky en Valerie Demey meteen favorieten die een kleine voorsprong namen.

Enkele kilometers verder volgde een hergroepering, waarna Demmy Druyts en Isabelle Beckers voor de aanval kozen. Dat duo verzamelde op korte tijd een minuut voorsprong op een temporiserend peloton. Die bonus groeide nog aan tot 1:22, waarna de snelheid in het peloton stilaan werd opgedreven en het verschil weer werd gereduceerd. Op iets minder dan veertig kilometer van de finish werden de twee gegrepen.

Na enkele vergeefse aanvalspogingen was het vervolgens Nathalie Verschelden, in 2012 kampioene bij de junioren, die erin slaagde om ruim een halve minuut voorsprong te nemen. Kopecky probeerde de kloof solo te overbruggen, maar ook het peloton reageerde en Kopecky werd gegrepen voor ze tot bij Verschelden was geraakt. Die moest niet veel later zelf ook buigen voor de overmacht.

In de slotronde probeerden nog verscheidene rensters te ontsnappen. Jessy Druyts kreeg nauwelijks vrijheid, ook een bedrijvige Sanne Cant raakte niet weg en uittredend kampioene Kaat Hannes werd op haar beurt snel weer gegrepen. Op de laatste kasseistrook konden onder meer Cant en Ellen Van Loy enkele meters voorsprong nemen, maar de groepssprint bleek onvermijdelijk. Annelies Dom lanceerde Kopecky, maar die was niet opgewassen tegen de versnelling van D’hoore.

D’hoore: “Lang gewacht om uit wiel van Lotte te komen”

“Uiteraard blijft een BK heel belangrijk voor mij, al zou ik liever een meer volwaardige wedstrijd van 140 kilometer zien”, verklaarde D’hoore. “Het is een titel en het is altijd mooi om je in die trui te tonen op het internationale toneel. Ook vandaag had ik vooraf wat meer last van stress dan voor een andere wedstrijd. Ik was blij dat alles in de slotronde bij mekaar bleef en dat het een sprint werd. Niet dat ik daarin vooraf al zegezeker was, maar ik weet wel dat ik het in zo’n situatie kan afmaken. Ik koos het wiel van Lotte, zij werd gepiloteerd door Annelies Dom en gezien de tegenwind heb ik zo lang mogelijk gewacht om eruit te komen.”
Al in de eerste ronde was D’hoore in goed gezelschap in de aanval gegaan. “Dat was wellicht iets te optimistisch. Ik wilde eigenlijk voorop geraken met een niet al te grote groep om wat rustiger te kunnen koersen, maar met vier was een beetje weinig gezien de sterke wind. Vervolgens gingen Beckers en Demmy Druyts in de aanval en ik voelde al snel dat het aan mij was om veel kopwerk te doen. Gelukkig kreeg ik daarbij wat steun van andere rensters. Zo konden we de situatie goed onder controle houden zonder de vluchters te snel bij te halen, want dan weet je dat er toch nieuwe aanvallen komen.”

Lotte Kopecky strandde dus voor de vierde opeenvolgende keer op de tweede plaats in het BK. “Het mag inderdaad stilaan stoppen wat dat betreft”, zei Kopecky met een zucht. “Al is de ontgoocheling de voorbije jaren al groter geweest. Per slot van rekening was dit wegens een blessure en ziekte mijn eerste koers sinds 14 mei en dan weet je dat je zal afzien. Ik denk dat ik er alles aan heb gedaan om op zoek te gaan naar de titel. Ik heb gereageerd toen Verschelden was weggereden, maar achter mij lieten ze niet toe dat ik veel voorsprong nam. Misschien heb ik met die inspanning wat krachten verspeeld die ik kon gebruiken in de sprint, maar als je met Jolien richting finish trekt, is de kans sowieso heel groot dat je geklopt wordt. Ik heb dan ook geen spijt van die poging.”

Voor Kelly Druyts, die bijna aan het ouderlijke huis passeerde, was brons weggelegd. “Dit was pas mijn vijfde koers na mijn voetbreuk en dan weet je dat je qua kracht tekortkomt in vergelijking met toppers als D’hoore en Kopecky. Op dat vlak kan ik wel vrede nemen met de derde plaats, al heb ik persoonlijk wel mijn bedenkingen bij het manoeuvre van Annelies Dom bij het begin van de sprint. Toen zij van de kop ging om Lotte te lanceren, week ze uit waardoor we zowat met zijn allen in de remmen moesten (Druyts doelt wellicht op het moment dat eerste locomotief Beckers de benen stilhoudt, nvdr). Dat maakte het voor mij nog wat moeilijker. Na mijn blessure is het beter dat ik al met de nodige snelheid aan mijn sprint kan beginnen, nu moest ik bijna vanuit stilstand aanzetten.”

Filip De Greef – Foto’s MVH

Top 10: 1. Jolien D’hoore (Wiggle High5) 102 km/2u36:17 (gem. 39,160 km/u); 2. Lotte Kopecky; 3. Kelly Druyts; 4. Sanne Cant; 5. Sarah Inghelbrecht; 6. Nathalie Bex; 7. Saartje Vandenbroucke; 8. Jessy Druyts; 9. Femke Verstichelen; 10. Ellen Van Loy.