Elke Vanhoof verovert zilver in EK
In Bordeaux heeft Elke Vanhoof een zilveren medaille veroverd in het EK. In de finale moest ze enkel de sterke Nederlandse Laura Smulders laten voorgaan.
Vooraf was niet meteen duidelijk wat Vanhoof, in 2015 goed voor de Europese titel en vorig jaar zesde op de Olympische Spelen in Rio, mocht verwachten van de Europese titelstrijd. Eind april scheurde ze in het Nederlandse Erp in een manche om de Europa Cup bij een val de gewrichtsbanden van haar linkerduim. Na twee maanden zonder competitie maakte ze pas op 2 juli haar wederoptreden in het Belgische kampioenschap in Zolder. Meteen haar enige wedstrijd voor het EK.
In Bordeaux was daar weinig van te merken. Vanhoof raakte vlot door alle voorrondes, in de finale bleek enkel Laura Smulders te sterk. De Nederlandse is dit seizoen dan ook de beste op wereldniveau. Ze won de Europa Cup en leidt ook in de Wereldbeker na vier van de zes manches. In Bordeaux won ze de finale met meer dan een seconde voorsprong. Vanhoof hield echter wel knap de Deense Simone Tetsche Christensen, derde in de Europa Cup en momenteel tweede in de Wereldbeker, achter zich.
“Zilver is gezien de omstandigheden heel mooi, maar misschien zat er zelfs meer in want de finale verliep zeker niet vlekkeloos”, liet Vanhoof weten. “Na een goede start kwam ik zij aan zij met Smulders aan de eerste bocht. Zij had de binnenkant, dus moest ik haar voorlaten maar ik zat goed in het spoor. Bij de eerste jump raakte ik met mijn helm echter mijn stuur waardoor mijn bril verschoof en mijn zicht werd belemmerd. Het kostte de nodige moeite om dat te verhelpen en daardoor verloor ik veel tijd op een volgend recht stuk.”
“Nu goed, op zich is zilver al een succes. Na mijn blessure kreeg ik van de dokters te horen dat ik wellicht ten vroegste rond 9 juli zou kunnen herbeginnen. Ik wilde echter sowieso naar dit EK en het WK van eind deze maand in Rock Hill. Daarom probeerde ik me met enkele trainingen toch klaar te stomen voor het BK. Het lukte, al was mijn conditie nog belabberd en had ik nog veel pijn aan mijn duim. Enkele dagen later kwam ik dan op training opnieuw ten val en moest ik andermaal een week van de fiets blijven. Pas de dag voor het EK kon ik weer een intensieve training afwerken, maar echt hoopgevend was die niet. Een gesprek met de coach en een goede nachtrust later ben ik er toch vol voor gegaan. De focus was er en het is gebleken dat er dan heel veel mogelijk is.”
Filip De Greef
