Met tijdrittitel beloften is eerste doelstelling gerealiseerd

Het is stilaan tijd om me voor te bereiden op de tweede helft van het seizoen. Na een weekje rust kan ik volgende week weer langere duurtrainingen inlassen. Dat doe ik tijdens een trainingsstage met het nationale team. Altijd leuk om in groep duurtrainingen af te werken en het is ook een ideale periode om dit te plannen, omdat het de komende weken wat rustiger is wat wedstrijden betreft. De stage vindt plaats in Borlo en het leuke is dat dit heel dicht bij mij thuis is. De wegen zijn dus niet onbekend voor mij.

Met het behalen van de Belgische driekleur in het tijdrijden bij de beloften kon ik de eerste helft goed afsluiten. Hiermee is al één doelstelling van dit seizoen gerealiseerd. Die trui heeft me weer dat tikkeltje extra motivatie gegeven om toe te werken naar de volgende doelen.
Door het lastige parcours was ik lange tijd een beetje onzeker. Na een tweede verkenning had ik er al meer zin in. Eerst was ik niet blij met de locatie wegens het klimwerk, een afdaling in slechte staat,… Nadien bekeek ik het anders. 

Een tijdrit op zo’n lastig parcours was wel een echte uitdaging en daarbij was de tijdrit zelf ook spannend. Na zes kilometer lag ik al vijftien seconden achter op de eerste. Vorig jaar deelde ik mijn tijdrit perfect in en ik wist dat ik ook dit jaar niet als een gek van start mocht gaan. Na enkele kilometers in stijgende lijn kwam een afdaling waarop nog een drietal kilometer vlak volgde. Bij de eerste passage aan de aankomst meende ik gehoord te hebben dat ik de derde tijd had. Later bleek dat ‘de beste tijd’ te zijn omdat ik een halve minuut had goedgemaakt.

Mijn tweede ronde reed ik sneller omdat ik in de eerste misschien wat traag van start was gegaan, uit angst om helemaal stil te vallen. Ik kreeg ook geen tussentijden meer te horen en dacht dat ik sowieso al niet zou winnen. Uiteindelijk zag ik op het steile stukje van zowat 14% mijn belangrijkste concurrente niet ver voor me, waardoor ik wist dat het goed zat. In de afdaling viel mijn ketting nog af. Dit zorgde even voor paniek, maar ik kreeg die vrijwel meteen weer op het tandwiel. Eind goed al goed. Ik heb een leuke dag beleefd en met de rust die ik nu heb ingelast, kan ik weer fris en met volle goesting beginnen aan de rest van het programma.

Op het einde van de maand is er opnieuw een tijdrit, met de nationale titel op zak heb ik nog meer zin om daar aan de start te staan. Maar eerst… onze trainingsstage afwerken!

Groetjes,

Nathalie Bex

Foto's Alexis Dancerelle (www.directvelo.com)