Anisha Vekemans: "Alé Cipollini juiste keuze op juiste moment"
De tot nu toe meest opmerkelijke transfer van een Belgische renster deze winter is die van Anisha Vekemans. Deze week raakte bekend dat de 25-jarige Limburgse in 2017 voor het Italiaanse Alé Cipollini zal rijden.
“Het eerste contact kwam er eind september, na de Giro dell’Emilia en de GP Bruno Beghelli in Italië, kort voor het WK dus”, verduidelijkt Vekemans, die zaterdag werd gehuldigd tijdens de eerste Women’s Cycling Fan Day. “Daarna is het allemaal heel snel gegaan. Ik heb dan ook niet lang getwijfeld. Na vier jaar Topsport Vlaanderen en drie jaar Lotto Soudal Ladies was het stilaan tijd om een volgende stap te zetten in mijn carrière. Als je dan de kans krijgt om te tekenen voor een op en top professionele Italiaanse ploeg moet je die grijpen.”
“In Italië staan ze nu eenmaal toch wat verder qua omkadering en regeling van alle details. Pas op, ik heb de voorbije jaren met plezier voor Lotto Soudal gereden, maar zeker met het vertrek van Claudia Lichtenberg vroeg ik me een beetje af in wiens dienst ik in de toekomst zou moeten rijden. Bij de eerste gesprekken met de mensen van Alé Cipollini kreeg ik meteen een duidelijk beeld over wat van mij zou worden verwacht. Bovendien kreeg ik te horen dat ik ook zelf mijn kans zou mogen gaan in bepaalde wedstrijden.”
Het professionele van de ploeg dat je aankaart, heb je daar al voorbeelden van gezien?
Anisha Vekemans: “Toen ik na het WK mijn contract ging tekenen, werd meteen werk gemaakt van een volledige uitmeting voor mijn fietsen, ook voor kleding en schoenen werd alles meteen geregeld. Dan voel je dat ze het je als renster zo makkelijk mogelijk willen maken. Komende zaterdag volgt al de officiële ploegvoorstelling, waarna snel een eerste stage op het programma staat. De eerste twee dagen zullen we op een piste in het noorden van Italië doorbrengen om de tijdritfietsen volledig af te stellen. Dat heb ik nooit eerder meegemaakt. Vervolgens zakken we af naar het zuiden om de stage verder te zetten op de weg.”
Heb je al een zicht op je programma?
“Het seizoen start al vroeg voor de ploeg met de Tour Down Under en vervolgens Qatar. Daar zal ik nog niet in de kern zitten na het heel lange seizoen dat ik achter de rug heb. Normaal gezien wordt de Strade Bianche mijn eerste wedstrijd. In België zal ik komend jaar niet veel actief zijn, denk ik. Voor kermiskoersen zal ik hopelijk sowieso geen tijd meer hebben en het lijkt me logisch dat ik vaak in Italië zal koersen. Gezien mijn capaciteiten moeten de meeste wedstrijden daar en zeker ook de lastiger rittenkoersen mij liggen. In eigen land hoop ik me dan te kunnen tonen in bijvoorbeeld de Waalse Pijl of de nieuwe Luik-Bastenaken-Luik.”
De ploeg is al heel actief geweest op de transfermarkt met het aantrekken van onder meer Chloe Hosking, Janneke Ensing, Romy Kasper en Carlee Taylor. Dat verraadt serieuze ambities.
“Het wordt inderdaad een stevig team, maar het is dan ook de bedoeling om overal een belangrijke rol te spelen. In het verleden was hun kern overwegend Italiaans, nu hebben ze de keuze gemaakt om meer buitenlandse rensters aan te trekken. En niet van de minste. Ik geloof echt dat ze bij Alé Cipollini klaar zijn om een mooi verhaal te schrijven. Ze beschikken ook over absoluut topmateriaal. Ja, ik denk dat ik de juiste keuze op het juiste moment heb gemaakt.”
Heb je deze transfer te danken aan je sterke prestatie op de Spelen in Rio?
“Ik denk niet dat een professionele ploeg als deze zich baseert op één wedstrijd om hun transferbeleid te bepalen. Die mensen kijken naar elke koers en ze zullen dus wel weten wat ik kan en hebben opgemerkt dat ik vaak veel kilometers op kop van het peloton rijd.”
Toont jouw overstap ook een beetje aan dat het Belgische dameswielrennen in het buitenland stilaan wat hoger wordt ingeschat? De jongste jaren konden er heel weinig die stap zetten.
“Misschien wel, al denk ik dat ook het feit meespeelt dat heel veel Belgische rensters een buitenlands avontuur simpelweg niet zien zitten. Sofie De Vuyst zei me recent nog dat zij dat echt niet zou kunnen. Ik heb daar absoluut geen moeite mee. Zelfs een verhuis naar Italië zou ik geen probleem vinden als ze dat zouden vragen.”
Filip De Greef - Foto Paul Hinninck
