Maud Kaptheijns blijft vooralsnog ongeslagen in de Superprestige Ladies Trophy. De 23-jarige Nederlandse won al in Gieten en Zonhoven na knappe solo’s, in Boom hield ze in een sprint Sanne Cant achter zich. Annemarie Worst werd derde.
Met vier zorgden ze op domein De Schorre voor een mooi spektakel. Kaptheijns, Cant, Worst en ook nog Ellen Van Loy bleken immers sterk aan elkaar gewaagd. In de aanvangsfase sloeg Worst een klein kloofje, maar het duurde niet lang voor de andere drie hoofdrolspeelsters aansluiting vonden. Opvallend: bij de nieuwe ‘vrouwenbalkjes’ reden Cant, Worst en Van Loy er vlot over, van de kopgroep ging enkel Kaptheijns van de fiets.
Voor veel verschil zorgde het allemaal niet, want de vier bleven tot de slotronde bijeen. Toen was het Van Loy die als eerste moest afhaken. Ook voor Worst ging het uiteindelijk net iets te snel. Bleven dus nog Cant en Kaptheijns over. Zij zorgden voor een beklijvend duel, waarbij ze om de beurt de bovenhand leken te halen. Kaptheijns nam de kop na de allerlaatste zandstrook, kwam daardoor als eerste in de laatste rechte lijn en Cant bleek niet meer in staat om uit het wiel te komen.
“Half koers moest ik echt wat herstel inbouwen want ik had het even moeilijk”, erkende Kaptheijns. “Ik moest bij momenten alles geven om gewoon aan te klampen. De slotronde was ongemeen spannend, ik en Sanne leken om de beurt het heft in handen te nemen. Op zeker moment dacht ik dat ze weg was, maar ik vermoed dat ze nog een foutje maakte waardoor ik toch weer bij haar kwam. Ik wist dat ik een grote kans maakte als ik op kop aan de sprint kon beginnen en zo is het ook uitgekomen.”
“Ik had heel graag gewonnen voor mijn nu drie jaar geleden overleden opa, maar Maud zat na de laatste zandstrook net iets sneller op de fiets en de laatste rechte lijn bleek tekort om er nog voorbij te gaan”, stelde Cant. “Positief is wel dat ik me na mijn ziekte elke cross wat beter voel. Ik denk dat het vandaag voor de toeschouwers een heel mooie en spannende wedstrijd was. We wisten allemaal dat de laatste zandstroken heel beslissend konden zijn, vooral ook omdat Maud niet over de balken sprong. Jammer genoeg raakte ik er zelden goed doorheen. Het zand voelt hier heel raar aan, het lijkt wel een mix van twee soorten. Soms ga je er goed in om je enkele meters verder toch vast te rijden.”
Top 10: 1. Maud Kaptheijns (Ned/Crelan-Charles) 40:01; 2. Sanne Cant 0:01; 3. Annemarie Worst (Ned) 0:10; 4. Ellen Van Loy 0:25; 5. Alice Maria Arzuffi (Ita) 0:47; 6. Jolien Verschueren 0:52; 7. Kim Van de Steene 1:14; 8. Denise Betsema (Ned) 1:22; 9. Nikola Noskova (Tsj) 1:41; 10. Fleur Nagengast (Ned) 2:19.
