Marianne Vos als grootse kampioene naar winst in Gooik-Geraardsbergen-Gooik

Zoals enkel grote kampioenen dat kunnen, zo pakte Marianne Vos de winst in Gooik-Geraardsbergen-Gooik (1.1). Uit een zowat verloren positie maakte ze op zes kilometer van het einde de sprong naar voren om goed drie kilometer verderop voorin aan te sluiten en dan ook nog meesterlijk de sprint te winnen.

De eerste aanval van de dag kwam van een Nederlands duo met Esther van Veen (Parkhotel Valkenburg) en Sofie Boermans (Jan van Arckel). Boermans deed het meeste werk voorin, terwijl Van Veen een wat afwachtende houding aannam. Op 80 kilometer van het einde kregen de rensters de Muur van Geraardsbergen voorgeschoteld. Ellen van Dijk (Liv-Plantur), haar ploeggenote Lucinda Brand, Marianne Vos (WM3 Pro Cycling) en Elisa Longo Borghini (Wiggle High 5) pikten aan bij de twee leiders. Eerste achtervolgers waren Anouska Koster (WM3 Pro Cycling) en Sofie De Vuyst (Lares-Waowdeals), maar zij vonden de aansluiting niet.

Even verderop moesten Van Veen en Boermans bij de beklimming van de Bosberg logischerwijs lossen. De vier toppers vonden mekaar en zetten een lange ontsnapping op. Onder aanvoering van Orica-Scott knabbelde een beperkt peloton aan de achterstand en bij het ingaan van de vier plaatselijke ronden bedroeg de voorsprong van de vier nog dertig seconden.

Met nog 35 kilometer te gaan was de hergroepering een feit en tien kilometer verderop gingen Yara Kastelijn (WM3 Pro Cycling) en Maria Giulia Confalonieri (Lensworld-Kuota) hun kans. Lange tijd zag het ernaar uit dat dit de beslissende ontsnapping zou worden, zeker toen de voorsprong opliep tot 1’05”. Er kwam alsnog reactie van alweer een beresterke Ellen van Dijk en Elisa Longo Borghini. De twee duo’s smolten samen op de laatste beklimming van de Kerkstraat, waar Kastelijn meteen paste. Het sein voor Marianne Vos om in een ultieme poging nog de sprong naar voren te maken. Een haast onmogelijke opdracht aangezien de drie voorin bleven ronddraaien, maar Vos reed op slechts goed drie kilometer tijd zoals in haar beste dagen het gat dicht.

In de laatste kilometer nam Vos ook de kop en op 200 meter van de finish zette ze aan. Ze sloeg meteen een kloofje, de overige drie rensters waren eraan voor de moeite. Van Dijk hield nog net Confalonieri af voor de tweede plaats, Longo Borghini drong niet aan en werd vierde. Jolien D’hoore was de snelste in de sprint met de vijfde plaats als inzet.

"Toen Yara moest passen in de kopgroep keek ik even rond in het peloton en ik zag dat veel rensters getekend waren door de inspanningen. Ik besliste om mijn kans te wagen", zei Vos. "De kloof was wel aanzienlijk. Bergop kwam ik een stuk dichterbij, maar het bleef een serieus gat. Ik raapte Yara op en vervolgens kreeg ik het trio vooraan toch in zicht. Op zo'n twee kilometer van de finish kon ik aansluiten. Omdat ik vreesde dat het bij de achtervolgers nog in gang zou schieten, nam ik ook vrij snel over, in het besef dat ik een kans had in de sprint. Daarin heb ik het ook slim aangepakt door als eerste aan te gaan, waardoor de anderen me tegen de wind in moesten proberen remonteren."

Foto Paul Hinninck

Top 10: 1. Marianne Vos (Ned/WM3 Pro Cycling) 136 km/3u32:09 (gem. 38,46 km/u); 2. Ellen van Dijk (Ned); 3. Maria Giulia Confalonieri (Ita); 4. Elisa Longo Borghini (Ita); 5. Jolien D’hoore 0:35; 6. Lucinda Brand (Ned); 7. Monique van de Ree (Ned); 8. Elise Delzenne (Fra); 9. Gracie Elvin (Aus); 10. Demi de Jong (Ned).