Eindelijk WK-medaille voor Jolien D’hoore?
Jolien D’hoore staat voor een lang en druk seizoen. Op de weg wil ze haar topjaar 2015 bevestigen en daarbij mikt ze vooral op de Ronde van Vlaanderen (3 april) en het WK in Qatar (15 oktober), op de piste is het omnium op de Olympische Spelen in Rio (15-16 augustus) het absolute hoofddoel. Begin maart staat eerst echter ook al het WK op de piste op het programma. D’hoore is voorzien voor de altijd wat onvoorspelbare scratch en hetzelfde omnium.
Die strijd om de wereldtitel vindt plaats in Londen, waar de toen 22-jarige D’hoore in 2012 in het omnium de vijfde plaats behaalde op de vorige Spelen. Daar werd duidelijk dat ze ooit rijp zou zijn voor medailles op het allerhoogste niveau, zijnde WK of Spelen. Voorlopig was het altijd net niet. Het blijkt niet evident om zich tussen de medaillewinnaars van Londen 2012 te wringen. Daar won de Britse Laura Trott, nog twee jaar jonger dan D’hoore, voor de Amerikaanse Sarah Hammer en de Australische Annette Edmondson. Volgde het WK 2013, waar D’hoore afwezig bleef: 1. Hammer, 2. Trott, 3. Edmondson. Hetzelfde podium kwam er in het WK 2014, D’hoore werd vierde. En vorig jaar pakte Edmondson de wereldtitel voor Trott. Toen liet Hammer het afweten, D’hoore streed tot het einde voor brons maar moest uiteindelijk de sterke Nederlandse Kirsten Wild laten voorgaan. Opnieuw vierde dus.
Meteen hebt u de namen van de belangrijkste medaillekandidaten, want in Londen zijn ze allen van de partij. Vooral voor titelverdedigster Edmondson al een opluchting op zich, want op 16 februari werd zij nog aangereden op training. De Australische, overigens een teamgenote van D'hoore bij Wiggle-High5, hield er echter geen zware verwondingen of blessures aan over. D’hoore zelf liep bij een val in de Wereldbeker van Hong Kong medio januari twee gebroken ribben op, maar dat lijkt haar voorbereiding nauwelijks te hebben beïnvloed.
De gewijzigde formule van het omnium, zowat anderhalf jaar geleden ingevoerd, is op zich zeker geen nadeel voor D’hoore. De puntenkoers is sindsdien het slotnummer en bovendien van veel groter belang in de eindafrekening. Het is een discipline die D’hoore ook uitstekend ligt, maar toch is al gebleken dat het niet evident is om er nog voor een grote ommekeer te zorgen. Wie bij de start van de puntenkoers dicht aanleunt bij de medailles wordtimmers steevast geviseerd door de top drie van het moment en dan wordt het echt een tactisch spelletje. Vorig jaar begon D’hoore dan weer zelf als derde aan de puntenkoers, maar bleek ze niet opgewassen tegen de pure sprintsnelheid van Wild.
Filip De Greef – Foto MVH
