Met de complimenten van de chef
Dat het kampioenschap van België voor dames elite voor Lotto-Soudal Ladies een belangrijke wedstrijd is hoef ik niemand uit te leggen. Als je in de breedte de sterkste ploeg vormt, lijkt het een evidentie om mee te doen voor de titel, maar de afgelopen jaren bewezen dat dit toch niet zo eenvoudig is. Voor mezelf was deze wedstrijd ook aangestipt in mijn tweede piekperiode, na het voorjaar. De aanloop naar het BK was grillig: goed in Gooik-Geraardsbergen-Gooik, gevolgd door één van de grootste ontgoochelingen van mijn carrière in de vorm van een complete offday in één van mijn lievelingswedstrijden, Dwars door de Westhoek in Boezinge.
Gelukkig voelde ik op training al snel dat de conditie zeer goed was en dat de mindere prestatie gewoon voortvloeide uit een slechte dag. Drie dagen voor het BK liet ik bewust het Belgisch kampioenschap tijdrijden links liggen, samen met mijn ploegmaatje Marjolein van ’t Geloof heb ik die dag drie rondjes verkend in Binche. Onze Marjolein is een ideale partner om mee te hebben, want naast een zeer sympathieke collega heeft ze mij twee uur lang opgepept en voor haar was ik al de nieuwe Belgische kampioene. Een betere motivator kan je echt niet vinden.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat het parcours mij op het lijf was geschreven: kasseien, korte helling, een beetje wind, het was een echt ‘voorjaarscircuit’. Ik was dan ook bijzonder verheugd dat half wedstrijd Lotte Kopecky, onze kopvrouw bij uitstek, het sein gaf aan mij om in de tegenaanval te gaan. Het leek voor de Sporza-commentatoren een vreemde tactiek, maar de bedoeling was echt om de wedstrijd als ploeg nooit te laten stilvallen en met zoveel mogelijk pionnen voorop te geraken. In die achtervolging kreeg ik even het gezelschap van een andere dame van Lotto-Soudal, Julie Van de Velde, en met twee probeerden we de kloof te dichten.
De achterstand op de koplopers was niet gering en jammer genoeg kon Julie mij op een bepaald moment niet meer volgen. Gelukkig sloten even later Ann-Sophie Duyck en Kaat Hannes aan en konden we de koplopers alsnog bijbenen. Met zeven rensters gingen we de laatste ronde in, uiteindelijk bleven we in de finale nog met vier over en de uitslag kent iedereen. Een prachtige overwinning voor Lotto-Soudal met de eerste plaats voor Annelies Dom en de tweede plaats voor mezelf. Het prikkelde mij een beetje dat er in de voorbeschouwingen zowel over Annelies als mezelf nooit werd gesproken, maar wie de uitslagen van het voorjaar nog eens herbekijkt, zou beter moeten weten. In ieder geval, missie meer dan geslaagd en voor het eerst op het BK mocht ik echt eens mijn eigen kans gaan met de steun van de ploeg. Ik denk dat Annelies en ikzelf bewezen hebben dat er ook op ons gerekend kan worden.
De dag na het BK was ik uitgenodigd op een criterium in Nederland. Aan de start met enkele mooie namen, zoals Marianne Vos, Anna van der Breggen, Jolien D’hoore en kersvers Belgisch kampioene Annelies Dom. In de wedstrijd zelf kon ik mee in de beslissende ontsnapping met alle toppers en finishte ik op de zesde plaats. Bij het losrijden kreeg ik het gezelschap van Marianne Vos. Groot was mijn verwondering dat zij het Belgisch kampioenschap volledig had gevolgd en ze wenste mij persoonlijk te feliciteren met mijn prestatie. Ik moet zeggen dat het enorm veel deugd doet als een veelvoudig wereld- en olympisch kampioene de tijd neemt voor en de aandacht geeft aan ‘de kleine garnaal’ die ik ben. Ze was altijd al het grootste voorbeeld voor mij. Niet alleen als renster, maar ook als mens is het een echte prachtfiguur. Mijn weekend en uitloper van het weekend konden echt niet meer stuk…
Valerie Demey
Foto's Paul Hinninck
