Jessie Daams: "Afwachten of ik mijn vroegere niveau nog kan bereiken"
Jessie Daams is terug in het peloton. Na haar opgave in de Tsjechische rittenkoers Gracia Orlova op 29 april kreeg ze enkele dagen later te horen dat ze kampte met dichtgeslibde aders en zelfs een trombose, waardoor ze meteen aan de kant moest blijven. Exact drie maanden na die laatste koers reed ze op 29 juli een criterium in Heerlen, zaterdag startte ze in de Erondegemse Pijl voor het eerst weer in een UCI-koers.
“Een opluchting zou ik het niet echt noemen”, zegt Daams. “Ik ben weliswaar blij dat ik groen licht heb gekregen om weer te koersen, maar het blijft serieus afwachten wat het zal geven. In Erondegem werd duidelijk dat ik nog een heel lange weg te gaan heb. Ik heb het gevoel een heel ander lichaam te hebben dan voor de trombose en heb totaal geen idee of ik ooit nog mijn vroegere niveau kan bereiken en al helemaal niet op welke termijn dat dan eventueel zou kunnen. Het feit dat ik nu de competitie stilaan kan hervatten, is vooral belangrijk om af te tasten wat mijn lichaam al aankan. Dat is op zich al een serieuze stap, want zeker de eerste weken na de diagnose heb ik echt wel gevreesd dat mijn carrière als renster er helemaal opzat.”
Uiteindelijk kwam het wederoptreden van Daams er nog iets vroeger dan lang voor mogelijk werd gehouden. Kort voor het BK zei Liesbet De Vocht van haar team Lotto Soudal Ladies nog dat het zo goed als uitgesloten was dat Daams voor eind augustus in een wedstrijd te zien zou zijn. “Dat heeft vooral te maken met de andere medicatie die ik ondertussen al een tijdje krijg”, verduidelijkt de 26-jarige renster. “Aanvankelijk had ik heel zware medicatie nodig om de trombose weg te krijgen. Ik wist dat dit zeker minstens twee maanden zou duren en met die medicatie was het absoluut verboden om te trainen en te koersen. Nu heb ik medicatie die fietsen wel toelaat. Ik moet deze ’s avonds innemen en ze doet vooral tijdens de nacht haar werk. Het lijkt goed te komen, al zal ik deze medicatie wellicht wel voor de rest van mijn leven moeten blijven innemen.”
Olympische Spelen
Daams keerde dus terug in het peloton op het moment dat veel van haar concurrentes zich in Rio concentreerden op de olympische wegrit. Gezien haar sterke prestaties in het voorjaar in onder meer de Strade Bianche en de Ronde van Vlaanderen, wat bondscoach Ludwig Willems deed besluiten dat Daams een serieuze stap voorwaarts aan het zetten was, zou ze er in Rio zonder haar lichamelijke problemen zo goed als zeker bij zijn geweest.
“Dat is voor mij het ergste van het hele verhaal”, besluit Daams. “De Spelen waren dit seizoen echt een heel belangrijk doel voor mij. Toen de diagnose was gesteld, werd al snel duidelijk dat het niet zou lukken om tegen dan terug te zijn op topniveau. Dat was mentaal heel zwaar, want bij de Spelen weet je dat je pas vier jaar later een eventuele nieuwe kans krijgt. Een heel lange periode in de relatief korte carrière van een renster.”
Filip De Greef - Foto Paul Hinninck
