Kelly Van den Steen: "Ik heb nog veel progressiemarge"
Kelly Van den Steen begint straks aan haar vierde seizoen bij het Sport Vlaanderen-Etixx-Guill d’Or van teammanager Christel Herremans en ploegleider Davy Wijnant. De Oost-Vlaamse uit Wetteren maakte de voorbije jaren duidelijk progressie en wordt beschouwd als een van de grootste Belgische klimtalenten.
“Als ik mijn seizoenen 2015 en 2016 vergelijk, kan ik enkel heel tevreden zijn met de stap die ik vorig jaar heb gezet”, zegt de vriendin van veldrijder Michael Vanthourenhout. “De uitdaging voor 2017 is nu om nog een extra stap voorwaarts te zetten.”
En dat moet dan in de eerste plaats in het klimwerk gebeuren, neem ik aan.
Kelly Van den Steen: “Onder andere. Ik doe dat heel graag en ik heb er natuurlijk ook wel de lichaamsbouw voor. Anderzijds wil ik me ook verder bekwamen in het tijdrijden, het tweede wat je echt moet kunnen als je op termijn wil meespelen in grotere rittenkoersen.”
Een tijdje geleden liet je ploegmanager Christel Herremans optekenen dat het goed zou zijn als je naast de ploegstages ook wat meer op eigen initiatief en alleen zou trainen in de bergen. Zie je dat zitten of is dat ondertussen misschien zelfs al gepland?
“Gepland heb ik dat voorlopig niet. Volgende week trekken we al met de ploeg naar Calpe, waar je redelijk wat klimtrainingen kan doen. Ook individueel eens een stage inlassen zie ik wel zitten. Zeker nu ik halftijds prof ben, is het ook wat makkelijker om zo’n trainingsweek in te passen.”
Christel zei ook dat ze je graag al op de Olympische Spelen in Rio had gezien. Had jij ook het gevoel dat je op dat niveau al je kans had mogen krijgen?
“Daar heb ik eigenlijk niet echt bij stilgestaan, ik ben zeker niet malcontent dat ik er niet bij was. Op het moment van de Spelen was ik nog net geen 21 jaar en gezien de lastigheidsgraad van het parcours zou het wellicht toch iets te vroeg zijn geweest. Ik heb nog veel progressiemarge en dan moet je niet meteen alles willen en het gevaar lopen om vroeg op te branden. Bovendien deden de meisjes die erbij waren in Rio het heel goed en toonden ze hun selectie waard te zijn.”
Zeker voor een klimmer duurt het doorgaans wat langer om helemaal door te breken naar de top, maar start je desondanks komend seizoen toch al met bepaalde doelstellingen?
“Ik wil misschien toch al eens proberen om een degelijk algemeen klassement te rijden in een rittenkoers. Begin maart staat er bijvoorbeeld al een nieuwe ronde in Valencia op ons programma, al is het nog even afwachten wat het zal zijn qua parcours. Is er veel klimwerk, zit er een tijdrit in? De Trophée d’Or in Frankrijk staat jammer genoeg niet meer op ons programma. Dat was echt een toffe ronde en vorig jaar reed ik er enkele goede uitslagen bijeen. Wat het klassieke werk betreft kijk ik vooral uit naar de Waalse Pijl, zonder dat ik een beoogde plaats wil vooropstellen.”
Het summum in het meerdaagse werk bij de dames is natuurlijk de Giro Rosa, maar als opleidingsploeg is de kans klein dat jullie daar aan de start komen.
“Daar ga ik inderdaad niet van uit. De Giro is natuurlijk een heel mooie ronde, maar ook heel zwaar voor een jonge renster. Om er echt met een uitgesproken doel te kunnen starten, heb je bovendien ook een heel sterke ploeg nodig die je kan helpen. Voor een team zoals het onze dat vooral jonge rensters wil opleiden, is dat niet haalbaar. Nee, dit jaar zou de Giro nog te vroeg komen. In 2018 misschien, als ik me dit jaar verder kan ontwikkelen.”
Dan zou je wellicht het vertrouwde nest van Sport Vlaanderen-Etixx-Guill d’Or moeten verlaten.
“Als de prestaties goed zijn, komen de echte topploegen uiteindelijk toch aankloppen. Wat dat betreft heb ik echter nog tijd, op dit moment is dit team nog altijd ideaal voor mij. Ik heb er alles wat ik nodig heb, alles is ook dichtbij en er is een heel goede omkadering. Kortom, de perfecte omgeving voor wie nog moet groeien. Ik wil niet de fout maken om te vroeg de stap hogerop te zetten. Pas als ik er hier het beste heb uitgehaald, wil ik dat overwegen.”
Filip De Greef - Foto's Paul Hinninck
